perwersja osiemnasta.

Jak czuje się człowiek po pochłonięciu takiej ilości alkoholu, jaka gości w niejednym monopolowym? Jak ciało mrówki rozbryzgujące się na cząsteczki pod wysokim obcasem? Jak mucha przytrzaśnięta do szyby lub blatu za pomocą łapki? Jak komar przygniatany przez szarą, pospolitą gazetę? Jak osoba wbijająca w żyłę strzykawkę z heroiną? Jak siatkarz, którego piłka lecąca ze świetlną prędkością uderzy w sam środek twarzy? Większość zapewne tak. A Ty, Tosiu, do tej większości, niestety, należysz.
Promienie słoneczne padają na Twoją już i tak rozgrzaną twarz, wywołując jeszcze większe rumieńce. Machinalnie wtulasz policzki w poduszkę. Wdychając jej subtelny, a przede wszystkim męski zapach, doznajesz niemałego szoku. Podskakujesz na łóżku tak gwałtownie, że aż zrzucasz na podłogę telefon marki Samsung. Bynajmniej nie Twój, tylko jegomościa leżącego obok Ciebie, tak słodko rozdmuchującego blond włosy łaskoczące go w skórę. 
- Jasna cholera - mruczysz pod nosem, z niepewnością rozglądając się dookoła.
Czerwone ściany, jak z burdelu, muśnięte gdzieniegdzie czarnymi pasmami, szafa ubrań na najbliższym krześle, wystawa butów tuż za drzwiami, gazetki z pokroju Playboya na parapecie tak cholernie oświetlanym przez słońce. Mogłabyś w ciemno postawić całe swoje oszczędności, obstawiając, że znajdujesz się u Bartmana. I, oczywiście, nie pomyliłabyś się. Nawet w jednym procencie. Bo czy to w ogóle możliwe?
Opuszczasz pomieszczenie, jak mniemasz, sypialnię. Szurając bosymi stopami po płytkach, powodując zagarnianie piasku spod butów między łączenia Twoich palców, docierasz do miejsca, gdzie znajduje się jakiekolwiek źródło decybeli. Źródło w postaci właściciela, a jakżeby inaczej. 
Z początku Cię nie zauważa. Stoi tyłem, bawiąc się z kuchenką gazową. Kręci na siłę, kopie w nią, wywołując zaczerwienia na skórze, klnie tak siarczyście, że nawet Twoje uszy mogłyby spuchnąć. A jego zachowanie nijak ma się do wyglądu. Rozczochrane włosy bez kropelki żelu czy innych gówien, a bonusowo bokserki w rozmiarze mini z dodatkiem misiów z pokroju PedoBearów robią swoje. 
- Może pomóc? - pytasz, przy okazji przekraczając próg niedużej kuchni. 
Patelnia z mrożonymi warzywami niemal wysuwa mu się z rąk. Skończyłoby się ogromnym hukiem, zlotem sąsiadów z dołu i innymi aspektami, gdyby tylko nie był siatkarzem i nie miał ponadprzeciętnego refleksu. 
- Nie strasz mnie tak nigdy więcej - marszy brwi, znów przybierając wyraz twarzy godny psychopaty. - A mogłabyś? Od zawsze mam problemy z przekręcaniem tego kurestwa.
- Zbyt szybko się gotujesz, Zbysiu. Dla chcącego nic trudnego.
Wymijasz go powolnym krokiem, podchodząc do dobijającego siatkarza sprzętu. Nie mija nawet dziesięć sekund, a rozpracowujesz kuchenkę, pozwalając mu na usmażenie swojego jakże dietetycznego posiłku. 
- To możliwe? Włączyć to gówno w tak krótkim czasie?
- A ty jak dużo czasu potrzebujesz do przygotowania się do numerka? - uśmiecha się łobuzersko, kiedy kończysz recytować tę frazę. - Każdy ma jakieś specjalizacje. 
- Nie muszę się przygotowywać. Ja zawsze jestem gotowy.
- Udowodniłeś to wczoraj swojej panience? 
- Ktoś tu jest zazdrosny.
- Ktoś tu myśli tylko i wyłącznie fiutem.
Mruży te swoje zielone oczy, zjeżdżając na dolne partie Twojego ciała. Masz wrażenie, jakby już Cię rozbierał. Ha!, najpierw musiałby mieć z czego. Bo oprócz króciuteńkiej sukienki i stanika niczego więcej nie masz. A jemu tylko o dół chodzi. Bo o co by innego?
- Nie byłaś taka pyskata, kiedy posuwał cię Nowakowski.
Otwierasz z wrażenia usta, które niemal stykają się z bartmanową podłogą. Da się przed nim cokolwiek ukryć? 
- No co się tak patrzysz? Nawalona gadasz więcej niż Igła, już nie wspominając o szybkości katarynki. Poza tym, kto musiał was wyciągnąć z tej obskurnej toalety, nie?
- Niech zgadnę. Ty?
- Retoryka, skarbie.
- I co? Mam ci za to podziękować?
- Nie musisz. Chcę się tylko czegoś dowiedzieć.
- Mianowicie?
- Jest lepszy ode mnie?
- W seksie?
- No a, kurwa, w czym?!
Uśmiechasz się ironicznie. Czyżby kogoś erotyczna dusza została urażona? Czyżby ktoś tu walczył o miano najlepszego degenerata w okolicy? Ty i tak wiesz, że Bartman konkurencji w Rzeszowie nie ma. Mógłby nawet urządzić chętnej kobiecie gang bang w pojedynkę, ona i tak nie zwróciłaby uwagi.
- A jeśli powiem, że tak?
Patrzy na Ciebie jak na idiotkę, jak na paralityczkę z objawami depresyjnymi. Zaciska pięści w tak silny sposób, że wszelkie żyły wychodzą tuż pod skórą pod dyktando zabielonych kłykci. Teraz uraziłaś jego ego. Przykro Ci? W ogóle. 
- To ci udowodnię, że się mylisz. 
Nie możesz nawet zareagować. A może nie chcesz? Jesteś jak ta zabawka w rękach mężczyzny, uległa w każdym procencie. Mógłby wywieźć Cię za las, przywiązać do drzewa, zgwałcić, zwołać kumpli na orgię, mógłby wszystko. Ty i tak nie będziesz miała mu tego za złe. Lubisz nowe doświadczenia, nawet upokarzające i totalnie niemoralne. Jak rasowa dziwka, czyż nie?
Niemalże rzuca Cię na blat stolika niezamieszkanego, jeszcze!, przez żadne talerze, sztućce i inne cuda. Zadziera Twoją czarną sukienkę do góry, która prawie że okala Twoją rozochoconą twarz. Błyskawicznie przykleja swoją ogromną dłoń do Twoich ust, w międyczasie w perwersyjny sposób oznaczając ich kontur. 
- Chyba nie chcesz, aby nocny kolega cię usłyszał? - kiwasz z przekorą głową. Jeszcze tego by Ci brakowało. 
Rozchyla Twoje obolałe nogi tak mocno, że wręcz czujesz rozciągane mięśnie. Adrenalina i podniecenie tak czy siak usuwają ból. Dociera językiem do Twojego najwrażliwszego miejsca. Machinalnie unosisz biodra, zaciskając zęby. Każde jego muśnięcie doprowadza Cię do szaleństwa naładowanego ekstazą. Napiera na Twoją łechtaczkę coraz mocniej, kręci narządem z jamy ustnej coraz szybciej. Jego dłoń tłumi wszelkie Twoje piski, ale nie jest w stanie stłumić ruchów ogarniających ciało. Wijesz się na stole jak ten przysłowiowy wąż, wierzgasz nogami, starając się nie znokautować Zbyszka, zatapiasz dłonie w gęstwinie jego włosów, nakręcając je na palce. Wysysa z Ciebie wszelkie emocje, pozostawiając tylko wszechogarniającą rozkosz. W ostateczności uderzasz już nawet głową o blat, byle tylko powstrzymać się przed rozrywającym błony bębenkowe krzykiem. A on? On robi Ci tylko na złość, dokładając do seksu oralnego peeting. Palce robią swoje, w szczególności ich zwinność. Już wiesz, że jutro nie usiądziesz. Nie wspominając o innych aspektach.

Drżysz bardziej niż galaretka Twojej świętej pamięci babuni. Masz wrażenie, jakby kości wyparowały z Twoich nóg, a na ich miejsce wstąpiły żelki znanej firmy. Gorąc ogarnia całe Twoje ciało, począwszy od stóp, a na czubku czerepu kończąc. Chyba zbyt impulsywnie zamykasz drzwi od sypialni, gdyż Piter od razu odwraca się w Twoją stronę z miną godną przygłupa.
- Tośka?! - jego jasne oczy automatycznie przybierają postać dekielków od słoików. - A co ty tu robisz?! I to w takim stanie?
- Mogłabym zapytać o to samo ciebie, w końcu jesteś u Bartmana - dyszysz, rozciągając sukienkę jak najmocniej.
Nowakowski łapie się za głowę, kopiąc na podłogę świeżo upraną kołdrę. To się gospodarzowi raczej nie spodoba.
- Co się tak właściwie stało? Wiem tylko tyle, że poszedłem ze Zbychem do klubu, reszta to czarna dziura.
- Nachlałeś się, wylądowaliśmy razem w toalecie, oto cała historia w skrócie.
- Że co?! - podnosi się jeszcze gwałtowniej, wręcz wprawiając w skrzypienie nowiutkie łóżko. - Jakim cudem?!
- Jakim cudem? Sam o to poprosiłeś - uśmiechasz się szeroko, mrużąc ślepia. - W dodatku obiecałeś, że na trzeźwo to powtórzymy.
- Chyba żartujesz.
- A chcesz się przekonać? - z ledwością, gdyż Twoje dolne kończyny nadal nie są w pełni sprawne, nurkujesz po jego telefon. Błyskawicznie odtwarzasz wczorajsze nagranie, wprawiając Pita w najprawdopodobniej największe zażenowanie w jego życiu.
- Tosia, ja... przepraszam. Byłem pijany, nie kontaktowałem, kiedy to mówiłem - znów tak słodko się rumieni.
- Pieprzyć to - naskakujesz na mebel, ciągnąc Nowakowskiego za koszulkę. - Obiecałeś. A ja zawsze robię wszystko, aby obiecane mi rzeczy doszły do skutku.
- Ale Zibi, Ola...
- Udawaj, że ich nie ma, że wytorpedowaliśmy ich gdzieś w cholerę daleko - Bartman i tak w tym samym czasie wyje pod prysznicem hity disco polo, ale o tym on nie musi wiedzieć, czyż nie?
Nie pozwalasz mu na kolejne dołujące pytanie. Przyklejasz swoje spragnione wargi do jego warg, kładąc jego dłonie na swoim tyłku. Penetrując wnętrze jego ust, zastanawiasz się, dlaczego mu to robisz. Dlaczego zmuszasz go do czegoś, czego tak naprawdę nie chce, dlaczego rujnujesz mu związek, dlaczego nie pozwalasz naprawić wcześniejszych błędów, bonusowo przysparzając mu kolejnych? Bo jesteś suką, dla której uczucia innych się nie liczą? Bo zachowujesz się jak typowa bladź? Może i tak. A czy powinnaś tak robić? Tego nie wiesz. Zresztą, czy masz jakiekolwiek zdrowe pojęcie na temat inny niż seks? Kolejne pytanie retoryczne.
Delikatny Piotrek to chyba jedyna rzecz, która dziś jest Ci do szczęścia potrzebna. Nie bierze Cię na siłę, nie ładuje wszystkiego co tylko można. Robi to tak, jakby bał się, że stłuczesz się jak porcelanowy przedmiot, że pękniesz jak bańka mydlana. Nawet Twoje prośby na nic się zdają. Zagłębia się subtelnie, spokojnie, w bonusie muskając Twój kark. Pytanie, czy robi to, bo chce, czy robi to, bo musi. Kolejne pytanie, na które póki co nie znasz odpowiedzi. 

~*~

Nie wiem, czy mam przepraszać, czy nie mam, ale chyba to po raz enty zrobię. Pojęcia nie mam, co się ostatnio dzieje z moją regularnością, chyba pojechała na wakacje tak jak wujaszkowie. Cóż, mam tylko nadzieję, że następny rozdział pojawi się może jeszcze w tym tygodniu. O ile ten blog nie umrze śmiercią naturalną. 
Sorry za tyle erotyki, ale musiałam to władować w jedną część. Został nam tylko Wrona no i ostatni fragment, na temat którego nic a nic nie zdradzę. A, żeby nie było - Zbysia ogiera już tu nie będzie. W końcu.

Powinnam powiesić się na najbliższym drzewie za tak wielkie zaległości na Waszych historiach. Naprawdę nie wiem, kiedy taki multum rozdziałów nadrobię. Cóż, postaram się spiąć w jakimś wolnym czasie, na przykład w przyszłym tygodniu, i wszyściuteńko nadrobić. Ciężko będzie, ale się postaram. 

Mistrz, Mistrz, Resovia! *.* Rozpierdoliłam chyba pół mieszkania z radości. Panowie, oby tak dalej! Bartman, a idź sobie w cholerę, zbieraj na wesele. 

uwielbiam praktyki na męskiej chirurgii. *__*

jeśli ktoś miałby ochotę, to jest już czwóreczka na bliźniaczej insynuacji. 

wybaczcie jakiekolwiek błędy czy literówki, poprawię później.